P.S.

Afgelopen maandag zijn Philip en ik op radio Midvliet geweest om te vertellen over onze reis naar Zweden. Midvliet is de regionale zender (Leidschendam-Voorburg-Wassenaar-Stompwijk).

Het was een leuk gesprek aan het begin van het programma Midvliet Actueel. We zaten in de 1e 10 minuten. Je kan ons (16-08) nog ongeveer 2 weken beluisteren.

Marieke

Thuis

Het was ons niet gegund: pas om 01.40 startte we om van noord naar zuid door Amsterdam te gaan. In totaal een uurtje gedommeld. Rond half 4 waren we bij de Nieuwe Meer, om om 4.30 weer verder te moeten. Wat een heerlijk geluid toen we om 6.30 in de haven lagen en de motor uit kon. Snel vielen we allemaal in slaap, de slaap die we zo hard nodig hadden.

Nu weer thuis. Morgen nog met z’n zessen opruimen en dan zit dit avontuur er echt op.

Marisja, Marieke, Daan, Nico, Philip en Sjoerd

de laatste loodjes

Enkhuizen – Amsterdam, het laatste traject op onze reis. Met, zoals wel meer deze vakantie, te veel wind uit de verkeerde hoek. Dus motorzeilend en met genoeg regen het Markermeer over. Om nu te wachten tot de Staandemast route door Amsterdam van start gaat. Dat kan ergens tussen 23.00 en 02.00 uur zijn. Vanavond is de avond van het lange wachten.

Om de tijd te doden spelen we nog een spel Bonus, lezen een boek, maken een puzzel en lopen een klein rondje. Hopen dat we niet te laat starten, dan kunnen we nog wat slapen vannacht.

Marieke

Weer op zoet

Na een dag langer op Harlingen gelegen te hebben zijn we weer vertrokken naar het IJsselmeer.

Maar in de nacht heeft Elan (Moos ²) een mug zo achter na gezeten dat hij ons niet meer lastigvalt.

Weer vroeg op, we moesten over de Boontjes. Daar staat bij eb te weinig water om er over heen te varen. Bij Kornweerderzand door de sluis naar zoet. Op het IJsselmeer de zeilen weer gezet en koers gezet naar Enkhuizen . Na een half uurtje ben ik even op de bank gaan liggen om de hond gezelschap te houden. Plots gaat de motor aan en ik keek verbaast dat we ineens voor Enkhuizen voeren om  laat en uitgerust in de Buyshaven vast leggen.

Groeten Philip

Tijd vliegt, als je niets te doen hebt

Het rekenwerk van Daan en Sjoerd had ons gisteravond al geleerd dat we pas in de middag weg zouden moeten, dus konden we vanochtend wat langer van de rust genieten. Om na een ontbijt met vers waddenbrood een rondje stad te doen. Praktische zaken daarbij waren de watersportzaak, AH en de bakker voor Friese lekkernijen. Terug op de boot eerst koffie met door  mijn zus Janneke gebakken appeltaart gegeten en daarna naar het marifoonweerbericht geluisterd. Helaas werd de voorspelling niet beter, te veel wind uit de verkeerde hoek.

Daan en Sjoerd besloten al snel hun middag nuttig te besteden door in Leeuwarden naar Harry Potter deel 7.2 te gaan. Dus boemel heen, film kijken en boemel terug. Zo bedacht, zo gedaan. Ze vonden het een leuke film, Sjoerd leest nu even de laatste 50 pagina’s van het HP boek zodat hij kan nagaan of de film een beetje klopt.

Philip en ik zijn wat watersportwinkels langsgegaan. Heb nu voor elke bak zeeverkenners een eigen Man-Over-Boord-boei en mijn zeilpak is weer waterdicht (lang leve GoreTex wasmiddel). Zoals het hoort als we hier verwaaid liggen poffertjes gegeten.

Morgen varen we vroeg uit, zodat we voor de wind weer aantrekt het IJsselmeer bereiken.

Groet, Marieke

Een dagje op Terschelling!

Hoe graag wilden we naar Terschelling! We hebben de Overstag nog een dagje laten rusten en zijn met de MS Tiger naar Terschelling gegaan. Om de eerste boot te halen zijn we om 6:30 uur opgestaan. De MS Tiger is een catamaran ferry die, vanwege haar snelheid, bovenin 2 gele knipperlichten dient te voeren. Met een gemeten snelheid over de grond van ca. 30 knopen (54 km/h) waren we in 45 minuten aan de overkant. Op Terschelling aangekomen bestond het programma uit VVV-informatiepakket ophalen, koffie met appelgebak eten en een site-seeing trip over Terschelling (van Terschelling-West naar Oosterend en terug). In de tussentijd zijn we gestopt om naar de Cranberrywinkel te gaan om de door Philip zo lekker bevonden ‘Knientsje’ in te slaan. Ikzelf heb ook de lokale economie gestimuleerd en een aantal producten gekocht. Bij Oosterend hebben we geluncht en de duinen beklommen. Dit gaf een mooi beeld over Terschelling. Eenmaal weer terug bij Terschelling-West hebben we gelucht op het strand. Cato heeft hier een mooi avontuur beleefd door in een rechte lijn naar ons toe te lopen. Dit eindigde erin dat ze door Marieke in een grote plas werd gegooid om even te ‘spoelen’. Op de terugweg hebben we gegeten op de Ferry en van het slechte weer genoten. Het was een lange maar heerlijke dag! Morgen staat weer harde wind voorspeld. Misschien dat we in de middag richting het IJsselmeer vertrekken. Sjoerd en ik hebben zojuist berekend hoe laat we dan dienen te vertrekken. Hier komt nog heel wat bij kijken (waterstanden, stromingopeningstijden van sluizen, waterkaarten, afstanden, etc.) Dit combineren kom je uiteindelijk tot een plan.

Groetjes, Daan

ZONdag

Na een nacht voor de brug in Dronrijp gingen we op weg naar Harlingen. In eerste instantie deed de dag haar naam eer aan en scheen de zon volop. Maar dichterbij Harlingen werd er weer een beetje van Philips nieuwe pak afgeschreven: een forse stortbui schoonde het dek. Om daarna de zon weer haar dag te laten hebben.

In Harlingen liggen we nog steeds op zoet, vooral ook omdat deze haven goed beschermd ligt bij ZW/W wind. Van die wind schijnt de komende dagen genoeg te komen. Voordeel van deze haven is ook dat je dichtbij kan parkeren. Wat handig was omdat mijn ouders mijn neefje (hij is jonger, maar wel een kop groter) Sjoerd kwamen brengen. Deze Sjoerd is een echte zeilfanaat, die zelf in september het NK Splash zal varen. Met ons gaat hij komende week zijn eerste echte zeilervaring, namelijk op zout, opdoen.

Met mijn ouders en de hele crew uit eten geweest in Harlingen. “Nooitgedagt” is zeker aan te raden, lekker eten en leuke bediening. Net nog kopje koffie aan boord gedaan en nu niet te laat naar bed. Morgen naar Terschelling.

Groeten, Marieke

De voorspellingen zaten er weer eens flink naast

Om weer optimaal van het tij (en dus van de stroming) te kunnen profiteren, ging om 6 uur de wekker. Na een zeer smoothe start ging het voortvarend in westelijke richting. De wind stond oostenlijk, zoals voorspeld. In plaats van 2 knopen wind stond er een heerlijke windkracht 5. Eindelijk! Eenmaal in de buurt van Schiermonnikoog had ik dan eindelijk mijn 2-minutes-of-glory; zeilen met volle zeilen. Kort nadat Philip het grootzeil had gehesen om de sluiproute naar Lauwersoog te nemen, kregen we melding van de controlepost dat de betonning was weggehaald omdat de vaargeul te ondiep geworden was. Vette pech. Dit betekende 1,5 uur omvaren en een voor-de-windse koers en dus dat het grootzeil weer omlaag ging. Het sturen op zee met stroming viel nog niet mee. Zeker niet toen we de vaargeul indraaiden en de wind en stroming ons duidelijk wegzette. Een lesje zeesturen voor mij! Je kunt je voorstellen dat er regelmatig een mooie lading zout water in mijn gezicht sproeide. (Thee met zout smaakt best raar) Eenmaal in zoet water aangekomen ging de zonstand aan! Via de Dokkumer Ee, het Dokkumer Diep en het kanaal na Leeuwarden zijn we in Dronrijp terecht gekomen. Dat was ook weer een avontuurtje op zich. Toen Marieke en Daan binnen zaten te eten kreeg Philip, die buiten stond te wachten voor een brug, een 33 knopen windje met een bak regen over zich heen. Na het eten nam Marieke het over die zich verbeet aan een Fries in zwembroek en waarvan de vrouw aan het stuur zat (die alleen recht voor zicht uitkeek en wij dus niet konden passeren). Nu is het buiten weer aan het spoken. Hierdoor hebben we ons wandelingetje door het gehucht maar uitgesteld. Morgen op weg naar Harlingen!!

Groetjes, Daan

Een dagje rust

Na zeven dagen varen nemen we een dag rust ook om het mooie plaatsje Borkum te bezoeken en leuk stadje op het Duitse wad.

Met de trein heen en weer trekt een kleine diesellocomotief 8 wagons schuddend en wel naar het centrum. Daar winkelen het strand bekijken en natuurlijk een Dönner Kebab schotel als lunch. Daarna de vuurtoren beklommen 340 treden maar het uitzicht was formidabel mooi. Van daaruit zie je Nederland liggen en ook nog het eiland Juist. Weer bij de boot gekomen hebben we alle drie onze nieuwe vliegers (de kleinste is 10 bij 10 centiemeter want je moet het ook weer mee naar terug Nederland nemen ) uit geprobeerd wat natuurlijk ook weer de nodige hilariteit op leverde. Nu de boot weer zeevast maken, water verversen en de route voor morgen bekijken. De vooruitzichten zijn wind 2 knots uit oost dus geen wind. We hebben besloten om weer binnen door via Lauwersoog te gaan en verder zien we wel na deze mooie zonnige dag.

Groeten,

Philip

Gemengde gevoelens…

Vanochtend waren we op tijd op voor de tocht naar Borkum. Ondertussen was het al weer eb geworden en keek ik tegen een metershoge wand van zeewier, mosselen en ander onderwater gespuis. De trap lag wat verder van de boot door spekgladde lijnen. Ingewijdenen begrijpen het dus al; de wal was onbereikbaar voor dit uiterst soepele lichaam. En wat je met jerrycans diesel en de boordhond wel kunt doen, kun je met ondergetekende niet: optakelen…

Voor vertrek kregen we eerst nog even bezoekje van een andere havenmeester, die van de voorhaven en moest er alsnog afgerekend worden. Met een prettige wind (helaas tegen) voeren we op de motor met tegenstroom uit. In de loop van de ochtend brak de lucht open en konden we genieten van een heerlijk zonnetje. Langs Juist kwamen we op tijd voor de rede van Borkum.  Onze navigators kozen een iets snellere doorsteek, zodat we tijdig de wel zeer ruime, ex-marinehaven binnenvoeren. Nu liggen we op het uiterste puntje van het eerste Duitse Waddeneiland. Dit ligt zo dicht bij Groningen dat het bereik van de Nederlandse GSM profiders die van de Duitse overtreffen. Straks maken we met z’n allen nog een wandeling richting Hafenbahnhof van de Inselbahn; een smalspoorsbaan waarover zowel diesel- als stoomtreintjes rijden.

Morgenochtend moet ik helaas onverwachts afstappen. Eerst met de veerboot naar Eemshaven dan met de bus naar Roodeschool, daar met het boemeltje naar Groningen, waar de intercity richting randstad vertrekt…

Bij deze bedank ik de bemanning van de Overstag voor de fijne tijd aan boord en onze blogvolgers voor hun commentaar; ik zal jullie allemaal verschrikkelijk missen…

Tot ziens,
Sjoerd

Dag vol records!!!

05:00 uur: ‘Het is mijn dag’. Hoe komt meneer Meyer er in godsnaam bij? Ik snap ‘m niet helemaal want zo vroeg op staan is, zoals weer eens is gebleken, niet mijn ding. De reden dat we zo vroeg zijn opgestaan is om de stroming van de Elbe mee te hebben in plaats van tegen (zoals op de heenweg). En om een fijne zonsopgang boven het Kielerkanaal te zien. Elk nadeel heb zijn voordeel. Toen we om half zeven eindelijk de sluis bij Brunsbuttel in mochten, hadden we een sluis-invaren-voor-gevorderden-moment. Een sleper liet vrolijk zijn schroef aanstaan en de boten voor ons hadden bedacht om daar stil te gaan liggen. Geen snelheid=geen controle over je boot. Enfin, toen we eenmaal de Elbe opvoeren ging het lekker hard over de bodem: 11,6 knopen! Een nieuw record voor de Overstag. De boeien die we passeerden leken (door de stroming) op ons af te komen varen. Dit gaf een gaaf effect. Nadat we de Elbemonding uitwaren ging het grootzeil omhoog en werd er eindelijk weer eens gezeild! Hoera! Op open zee nam de oostenwind ook nog eens toe, naar windkracht 4/5. En we hadden een heerlijk zonnetje. Wat wil je nog meer? Tijdens de zeilreis naar Norderney hadden we nog een aantal bezienswaardigheden: 1 stuks onderzeeboot met mensen op het achterdek en een sleep er achter, 3+ stuks zeehonden, 1 bruinvis en een aantal eilanden aan onze bakboordszijde. De bruinvis hadden we proberen te lokken met behulp van onze trottoirband (lees: soort van Deens Roggebrood). Toen we eenmaal een strak westelijke koers moesten aanhouden, hebben we de zeilen gestreken en zijn we verder gegaan op de motor. Na 12,5 uur varen kwamen we aan bij een overvolle haven op Nordeney. We liggen nu dus eigenlijk een beetje illegaal (maar wel gratis). Hier hadden we helaas een dieptepunt: namelijk een verstopte wc. Deze kon alleen ontstopt worden door de vuilwatertank te openen. Je kunt zelf ook wel bedenken dat dit een hoop rotzooi heeft gegeven. Gelukkig hebben we een gratis pasje voor de douches weten te regelen. Morgen staan we weer vroeg op om op tijd aan te komen in Borkum.

Groet,

Daan

Dubbel afscheid

…O mist rolling in from the sea I desire… Met dat lied in mijn hoofd werd ik wakker op een hele mistige ochtend in de Kieler Yacht Club (waar in 1936 de Olympische Zeilwedstrijden werden gehouden). Na een lekker ontbijt was het tijd voor het eerste afscheid. Marisja en Nico stonden bepakt en gezakt klaar om naar de trein(en) naar Nederland te gaan. Natuurlijk hebben we ze allemaal uitgebreid uitgezwaaid bij de bushalte. [Nu ik dit berichtje schrijf, hebben we al gehoord dat ze met enige vertraging goed zijn aangekomen.] Daarna moest er gebunkerd worden en dat kon niet eerder dan in het eerder bezochte bunkerstation van Laboe… Daarna op naar de sluizen van het Kieler kanaal waar we afscheid namen van de Oostzee. Ondertussen had de zon het van de mist gewonnen en konden we van een heerlijke zonnige tocht genieten; aftellend van 96,5 naar 0,5 Km. De hangende pontbrug was nu uit z’n cocon bevrijd en konden we nu uitgebreid bewonderen en fotograferen. Tussen de gigantische schepen genoten we van het gebeuren op het water en aan land. Langs het hele kanaal liggen fietspaden en op regelmatige afstand staan campers bij de ponten. Net voor de sluizen sloegen we af naar de haven van Brunsbuttel. Waar Daan de boot keurig langszij een ander schip parkeerde. Morgen is het (heel) vroeg op en gaan we (weer) naar Norderney en een hereniging met de Noordzee…

Tot horens,

Sjoerd

AIS en blog

We zijn weer in Duitsland en dus werkt de AIS niet altijd. Ze zijn hier van mening dat ze het signaal niet zomaar door mogen geven. De komende dagen zijn we dus misschien niet zo goed te volgen, sorry. Het plan is morgen het Kielerkanaal door te gaan en dan richting de Duitse Wadden (Norderney en Borkum). Komend weekend hopen we Nederlandse wateren te bereiken.

Verder heeft iedereen vast gemerkt dat we niet elke dag iets publiceren. In Denemarken hadden we gewoon geen internetbereik. Dat komt meer voor. We schrijven dan wel en zodra het kan publiceren we het blog.

Jullie horen zo snel mogelijk van ons!

Marieke

Back in Kiel

Hoe zonnig het gisteren was, zo somber begon de dag vandaag. Het was niet echt slecht weer, maar het was vooral heel mistig. Maar uitgaande van het positieve; het was wel lekker droog. Net op weg en in de mist kregen we een noodoproep van een schip in de buurt. Directe actie natuurlijk, maar gelukkig was de kustwacht ons voor en konden we weer terug in ruststand. Vandaag was eigenlijk wel de dag van de radiocommunicatie op zee, want we werden even later ook nog opgeroepen door een groot zeeschip dat ons in wou halen. Helaas voor hem zag hij ons mooie schip aan voor een vrachtschip van ruim 90 meter. Maar toch hadden wij weer ons vermaak! Daarna kwam de zon, hiep hoi, en hebben we met de hele crew party&co gespeeld. Hopelijk hebben de andere schepen ons niet bespiet met hun verrekijkers, want het was af en toe heel hilarisch. De tocht bracht ons ook weer langs een haventje waar we op de heenweg hebben gelegen, namelijk Laboe. De tocht richting Kiel is sowieso spectaculair, er varen zo veel verschillende boten, grote zeeschepen en marine schepen, maar ook veel plezierjachtjes en kleine motorbootjes. Nu liggen we in de haven en gaan wij helaas ons tas in pakken. Morgenochtend verlaten wij helaas de rest van de crew om huiswaarts te gaan. Positief gezien kunnen we natuurlijk terugkijken op een fantastische reis waarin we veel beleefd hebben. We wensen de rest van de bemanning nog een geweldige reis.

Groetjes,

Marisja en Nico

Eindelijk een dagje zon!

Wat een passende titel! Na drie dagen regen hebben we eindelijk zon! Helaas geen wind; dus we hebben vandaag van Klintholm naar Rødby gemotord. Op het dek werd de zonstand al snel gevonden. Broeken die werden afgeritst en T-shirts die werden uitgedaan. Daarnaast hebben we nog een aantal andere hoogtepunten beleefd die noemenswaardig zijn voor in het blog. Te beginnen bij de windsnelheid: deze raakte vandaag even de 0,8 knopen aan. Toen we net de haven uitvoeren, zagen we een aantal plekken waar zee echt spiegelglad was. Bij het ronden van Langeland bij Keldsnor mocht de motor even een tandje minder vanwege de Ferry die net langskwam en die voor behoorlijk wat golfslag zorgde (dat was vandaag niet de bedoeling). Een ander hoogtepunt waren de windmolens. Ik noemde er 80, maar volgens de rest waren het er wel 300. Tevens heeft Marisja op zee gezwommen; dit nadat haar reddingsvest spontaan open was geploft. Een mooie gelegenheid om het binnenhalen van een drenkeling op zee te oefenen. Weer wat geleerd! Nu liggen we in Rødbyhavn; een dieptepunt in de pitoreske haventjes. Het is gewoon een industriehaven. Morgen gaan we naar Kiel, hopelijk nu met zon én met wind!

Daan

Langs het stenen Vikingschip

Lekker op tijd stonden we op om na een snelle tankbeurt weer uit te varen. Direct  na de havenmond voeren we stuurboord uit. Bovenop de heuvel die we gisteren hadden beklommen, zagen we de enorme stenen van het  Vikingschip, bovenop de heuvel. Verder langs de kunstlijn passeerden we Ystad (good bye Kurt Wallander). In de loop van de middag konden we het grootzeil hijsen voor enkele tienden meer snelheid (in knopen).  ’s Middags  hadden we wisselend fikse regenbuien  te voorduren. Ook hele zwermen vliegen hielden ons lekker bezig. Reden genoeg voor de helft van de bemanning om zich onderdeks te vermaken met een spelletje of was leeswerk. Ons AIS systeem waarschuwde ons voor een kolossale oploper, die ons eerst van heel ver af een attentie seintje gaf en zich een halfuur later netjes meldde via de marifoon.   Al vroeg zagen we de witte klippen (Mons Klint) van Klintholm opdoemen.  Het duurde vervolgens ruim 5 uur voordat  we ze inderdaad in alle schoonheid en ruigheid konden bewonderen. Het haventje zou een sauna hebben, ware het niet dat die in mei is afgebrand, pech. .. Na een heerlijk avondmaal maakten we een rondje door het dorp(je) om daarna na de koffie te bloggen, te lezen, kletsen, douche en daarna wat mij betreft op tijd te kooi. Morgen wacht ons weer een lange dag. De weerverwachting is gunstig; matig windje uit de goede hoek en weinig regen.

Tot een volgend keer,

 Sjoerd

Goodbye Ahus!

Vandaag was het vanochtend vroeg tijd om de Armada te verlaten en weer richting Nederland te gaan koersen. Wij vertrokken om 8 uur om in het spoor te treden van de Belgen, Polen en enkele Denen die al eerder vertrokken waren. Op de kade stond bijna niemand om ons uit te zwaaien omdat het voor de meeste bemanningsleden nog veel te vroeg was. De reis vandaag ging voor een groot deel op de motor, maar tegen de middag hadden we toch nog het geluk om nog een stukje te zeilen! Het weer was zeer slecht vandaag omdat het leek alsof je continue onder een vol openstaande douche stond waardoor wij ons de hele dag hebben begraven in onze zeilpakken! Nu zijn we reeds aangekomen in Kåseberga, een klein plaatsje aan de zuidkant van Zweden. Het plaatsje is niet groter dan 1 straat en een haventje maar herbergt wel nog de Zweedse variant van Stonehedge, dus zijn wij tussen de regendruppels door nog effe de tourist wezen uithangen en snel effe wezen kijken bij deze bezienswaardigheid.

Groetjes,

Nico

Simply World Jamboree

Vanochtend gingen we vroeg op, want we hadden een feestje voor te bereiden: Daan is vandaag namelijk jarig. En dus werd er gezongen, kreeg hij thee in een speciale verjaardagsbeker die uit zichzelf ‘happy birthday’ zingt, uiteraard hadden we een verjaardagstaart, ballonen en een cadeautje. Om 9 was het tijd om naar de Jamboree te gaan. We moesten als echt padvinders het pad naar de jamboree opsporen. Toen we aankwamen kregen we toegangsbandjes, badges en een tas met spulletjes van de jamboree. Het hoofdpad van de jamboree is helemaal versierd met vlaggen van alle landen die aanwezig zijn. Het terrein zelf kun je een beetje in vieren delen. Je hebt de subkampen van de deelnemers waarbij alle groepen echt gemengd zijn. Daarnaast heb je het terrein voor het uitvoeren van het programma. Ook heb je een enorm centrum waarbij voor elk geloof een eigen tent heeft. Dat geeft echt het gevoel van verbondenheid. Tot slot heb je het centrum met daarin allemaal tenten waarin elk land iets over zichzelf kan vertellen. Nederland had het echt heel erg leuk gedaan. Er waren ouderwetse puzzel, maar we konden er ook allemaal Nederlandse specialiteiten krijgen. De rij was echt super lang,en echt niet dat er alleen maar Nederlanders in de rij stonden. Nadat we een kort rondje hebben gelopen, de shop hebben bezocht en in de uitkijkpost zijn geweest, hebben we wat gegeten in de Ierse tent. Daar kwam ik John tegen, de contigentsleider van Ierland, die vorig jaar op mijn subkamp stond bij de Jubjam. Het was echt leuk om hem weer te zien. Later heb ik een echte Ierse contigentsdas gekregen. Zo ontzettend gaaf, zeker omdat het een collectersitem is. Daarna zijn we richting de boot gegaan, waar we een overheerlijk verjaardagsdiner voor Daan hebben bereid. Nu uitbuiken en lekker naar bed.

Groetjes,

Marisja

Eindhaven bereikt!

Na een lange dag varen (we lagen pas om 23:30 uur aan de kade) begon deze speciale dag met prachtig weer. De Noorse en Australische scouts gingen namelijk eindelijk naar het jamboree terrein. De kade stond vol met hun bagage; het leek wel uitverkoop; wat een puinhoop. Na enig wachten kwamen eindelijk de bussen en konden we ze uitzwaaiden. Daarna was het  te leeg en te rustig op de boten. Voor ons tijd om de bezienswaardigheden van Aahus te bezoeken en moesten er boodschappen worden gedaan voor,  jawel de terugreis…  De plaatselijke bevolking trok langs om de vrolijke invasie te bekijken, we stonden namelijk uitgebreid op de voorpagina van het helaas snel uitverkochte plaatselijke dagblad, en met hen kwamen verhalen van oud scouts; eens een scout altijd een scout... Eind van de middag namen we een lekkere duik  in de Baltische zee. En opeens stond daar zowaar Tom Kievit, mede landelijk  raadslid, voor de boot. Tom is beroeps brandweerman en dat nu ook op het Jamboree terrein.  Zo “werken” daar heel veel professionals/scouts . Met een pizza kebah en later een ijsje langs het water sloten we een fantastische dag af. Morgen gaan we naar de jamboree is de missie geslaagd; Nederlandse zeeverkenners hebben varend naar de jamboree   bereikt.
Morgenochtend is het vroeg op want om 09:10 uur vertrekt de bus!

Groet,

Sjoerd

belevenissen uit de Armada

Marisja aan boord van Havbraatt:

Ik zat op de boot met die leuke Noorse kapitein en 13 anderen. Helaas spraken ze, op 50 zinnen in het engels na, alleen maar Noors. Dus ik heb heel aan mijn kleurtje kunnen werken en werd ondertussen verwend door die ontzettend leuke Noorse knul waarvan ik de naam niet weet.

Daan aan boord van Thermopylae Clipper:

Mijn Belgisch is er vandaag met sprongen op vooruit gegaan. Het was plezant ook tijdens mijn valsspelen tijdens Noors Presidenten met de awesome card. Hotdogs in de middag en chili concarne s avonds waren het eten. Gelukkig was er een Belgisch meisje dat me hielp denken zonnebrand te smeren.

Nico aan boord van Gyda:

Net voor vertrek ben ik aan boord gesprongen van deze Noorse boot, ze waren nog effe bezig een lekkage aan de motor te verhelpen maar we konden toch snel weg. Na een korte pitstop gingen we lekker naar buiten om het eerste stuk te zeilen. Het duurde effe voordat het zeil stond omdat de versier vlaggetjes boven in de mast vast zaten en er dus iemand naar boven moest. Dat te hebben opgelost, gingen we onder zeil waarna de tosti’s voor de lunch ongeveer klaar waren. Gezellig varend, konden we nog zwemmen omdat de snelheid maar rond de 3 knopen lag. Rond de klok van 6 hebben we toch maar wat meer vaart in gezet door de motor te starten en we na de pizza de haven in deden varen, waarbij we naast de Overstag lagen.

Sjoerd aan boord van Makrellen:

Met een heel diverse bemanning uit Australië, Finland, Polen en Noorwegen gingen we al snel zeilend onderweg. Halverwege werd er contact gemaakt  met de Jozef Conrad en werd er van bemanning gewisseld. We aten lekker van de rijst met vlees en salade. Aan het einde van de rit pikten we de Deense leiderboot op.

Marieke, Philip en Catootje aan boord van Overstag:

Een heerlijke dag varen. Met de halfwinder erbij nog wel wat snelheid gemaakt. Uiteindelijk rond 16.30 (toen snelheid onder 2 knopen kwam) toch maar motor gestart. Schoon schip gemaakt, nu de zon schijnt droogt het ook.

PS: Internet is soms een uitdaging, we werken steeds zo snel mogelijk dit blog bij

De Sea Scout Armada vaart uit!

Vandaag was het dan eindelijk zover! Wij en nog 19 crews van de schepen stonden rond half acht op en waren in opperste stemming  want om half negen stond het vertrek uit de haven gepland. Wat voor ons betekende dat we na een paar dagen weer het ruime sop kozen. Het eerste stuk deden we op de motor waarbij we dus ruim de tijd hadden om foto’s te maken van de andere schepen. Na een korte marifoon-check die de gehele armada langs ging waren we bij het kanaal waar we met alle schepen door heen moesten. Dit leveren natuurlijk weer een prachtig kodakmomentje op. Na het kanaal gingen we zeilend verder waarbij we erachter kwamen dat we toch wel 1 van de snelste boten zijn omdat we meerdere boten inhaalden en dus tijd over hadden een beetje te spelen varen en nog meer foto’s te maken. Zelfs hebben we nog appels met een andere boot overgegooid! Na een totale duur 12 uur varen kwamen we aan in Y-stad, de eerste zweedse plaats die we deze Armada aandoen.  Net hebben nog effe Y-stad verkend en het ziet er erg leuk uit, maar helaas hebben we niet genoeg tijd om dat goed uit te zoeken. Morgenochtend vertrekken we weer richting Ahus!

Groetjes, Nico  

Wat te doen op een (zeil)vrije dag in Kopenhagen

Vandaag de eerste blog van de nieuwe (fris en fruitige) crewmember van de Overstag: Pelle. Aangezien we vandaag niet richting Zweden zouden gaan vertrekken, hebben we een aangepast programma in elkaar gezet. Het belangrijkste gedeelte daarvan bestond uit: Uitslapen! Wat een goed idee :) Aan de ontbijttafel hebben we de rest van het programma in elkaar gezet: het vinden van een (bereikbaar) verkooppunt van campinggaz. In het buitenland is dit niet zo gemakkelijk. Toen het inmiddels middag was geworden, gingen Plien, Bianca, Nico en Pelle op weg naar de gevonden watersport winkel.  In de tussentijd heeft Sjoerd de was gedaan. Voor de gehele jachthaven is slechts 1 wasmachine en 1 droger beschikbaar, dus ook dat was een hele uitdaging. De Kopenhagen-crew heeft na de watersportwinkel nog een aantal tussenstops aangedaan, Christiania, het hippie dorp recht in het midden van Kopenhagen met een wereldberoemd grafetti muur, en Nyhavn voor het toetje van vandaag: Belgische wafels met slagroom. Jammie! Hulde aan Siem! Bij terugkomst op het station hebben we de lokale supermarkt geplunderd voor de aardappelschotel. Verse deense groentjes (oké, de champignons kwamen gewoon uit Nederland) met Nederlandse aardappelen. Een culinair hoogstandje.

Morgen gaan we dan eindelijk het ruime sop op! Daar kijken we met zijn allen erg naar uit. De volgende stop is Ystad, we gaan als Armada in zijn geheel bij elkaar varen.  Op naar Zweden!

Groetjes, Pelle

Vandaag een verslag van de schipper

Vroeg in de ochtend wakker gemaakt door een pratende sok met de naam Moos een eland maar lijkt meer op een gnoom. Een ontbijt en daarna een postenspel scoutlimpicks een erg leuk spel dat de gehele dag duurde afwisselend regen en droog weer de temperatuur was maar 18°C maar ieder belande in het water.  Ook is de boot onderhanden genomen en afgetankt voor de volgen de reis. Die weer een dag uitgesteld is van wegen het weer dus gaan we de maandag vroeg in de ochtend vertrekken het voordeel is wel dat we met zijn alle voor het eerst in het buiten land kunnen uitslapen.

Moos is met mij mee geweest naar palaver met alle schippers en is daar voorgesteld als onze mascotte en kreeg daarna veel aaien over zijn bolletje. Een groepsfoto in de stromende regen waar na er een BBQ was ook in de regen dus eten halen en in de boot op eten nu zitten we lekker in de boot met koffie en thee en straks gaan we naar de kinderdisco en onder tussen trekt de wind weer aan en is de stroom uitgevallen in de haven alle boten zonder spanning behalve de Noren en wij stiekem achter een loods een stopcontact gevonden.

Groeten Philip

A visite to Kopenhagen

Vandaag was ons schema nog helemaal vrij invulbaar. Gelukkig kregen we van de organisatie een echt informatie pakket over Kopenhagen, dus na dit snel doorgenomen te hebben was ons schema al weer helemaal overvol en deden we nog snel de nog resterende huishoudelijke taken. Hierna gingen wij op pad naar Kopenhagen. Zo gingen wij met de benenwagen en de trein richting Kopenhagen, waar we na 30 min. in het centrum waren om eerst de shops te verkennen. Na meerdere shops voor handige spullen te hebben bezocht kwamen we nog een aantal monumentale gebouwen tegen die we hebben bewonderd en op foto gezet. Tijdens onze tocht kwamen we overal in de stad olifanten tegen die door verschillende kunstenaars waren beschilderd en ook in een shop in miniatuur versie te koop zijn. Typisch in Kopenhagen zijn de gekleurde huizen in het stadsdeel Nyhavn, voor de mensen die nog plannen hebben om Kopenhagen ooit te bezoeken is dit zeker een aanrader! In hetzelfde stadsdeel zit overigens ook een geweldig ijssalon welke de verse Belgische wafels combineert met Italiaans ijs. 

Groetjes, Nico  

eindelijk is de bemanning compleet!

Gisteravond besloten we om in twee ploegen naar het centrum van Kopenhagen te gaan, dit naar ieders interesse; Philip had spullen nodig voor zichzelf en de boot en Marisja, Marieke en Nico gingen sight seeen en shoppen. De kelder van de watersportzaak vlakbij stond onder water tijdens de recente wateroverlast . Resultaat: de hele voorraad opblaasbare reddingsvesten bleek te werken…  Van onze gastheer Ron Brown kregen we een lift naar een andere winkel. Tijdens de rit zagen we paleizen en kerken, maar ook de plek waar volgend jaar de Euro Sea conferentie zal worden gehouden. In een speciaalzaak, net naast de Nederlandse ambassade (de vaderlandse bodem was weer even dichtbij) kochten we  een set waterkaarten… Natuurlijk mochten we niet vergeten de kleine zeemeermin te bezoeken. Van alle kanten kwamen toeristen toegestroomd. En eigenlijk was dat veel aardiger om te zien. Bij een metrostation hadden we afgesproken bij elkaar  te komen. Aan een kanaal met prachtige oude schepen hebben we heerlijk gegeten. Vervolgens was het de hoogste tijd om naar de luchthaven te gaan. Dit om Daan op te halen; eindelijk is onze bemanning  compleet!
Wat de anderen ploeg heeft meegemaakt  zal Nico jullie hierna vertellen.

Tot een volgend keer,

Sjoerd

op naar Kopenhagen!

’s Morgens werden we op tijd gewekt door de schipper, die stond te trappelen om lekker te gaan zeilen. Nauwelijks hadden we haven verlaten of de zeilen werden al gehesen. Met een stevige, Noordelijke wind van max. 23 knopen zeilden we met een snelheid max.8,3 knopen naar onze eerste ontmoetingsplaats van de Sea Scout Armade 2011; Kopenhagen. We voeren langs de krijtkliffen van Karrebaeksminde en langs de eenzame vuurtoren die hoog uitzag over de Deense wateren. Bij de “rotonde” aangekomen, namen we de afslag naar het noorden, richting Kopenhagen. Snel varend kwamen we langs het internationale vliegveld. Het leek alsof de vliegtuigen in de zee geparkeerd stonden. De verbinding naar Zweden is vanaf het water best interessant; vanaf Zweden zie je een hoge brug, die stopte op een eilandje en dan? Wat wij wel wisten maar natuurlijk niet konden zien, was de tunnel…
Ondertussen was onze koers gewijzigd; tegenwinds en begon het flink te regenen. Zo kwamen we bij het Scout Centrum. Er lagen al Noorse boten en na een paar uur kwamen de overige schitterende oude, houten Noorse Schepen binnen, waarna een vrolijk herzien van oude bekenden volgden. Vanavond komen de schippers voor het eerst bijeen om de details van de Armada te bespreken. Dan ontvangen we ook ons informatiepakket voor het bezoek van de Deense hoofdstad. Onze scheepshond wacht in ieder geval een bezoek aan de dierenarts voor een sticker, handtekening en twee officiële ontwormingspillen en wij? Dat horen jullie morgen.

Tot een volgend keer,

Sjoerd

Pannenkoeken!

Na het altijd pitoreske Karrebaeksminde te hebben verlaten, gingen we vandaag in de mist (nou ja, ochtenddauw, ja zo vroeg was het) op pad. Het idee was om de Masnedsund-klapbrug te nemen, maar Siem kon zo goed sturen dat we daar te vroeg voor waren en we door het niet bewegende deel van de brug moesten. Daarna hebben wij, Plien en Bianca, pannenkoeken gebakken. Uiteraard hebben we het ons geheime ingrediënt gemaakt, maar we gaan uiteraard niet vertellen wat ons geheime ingrediënt want dan is het niet langer geheim. Siem, Van Kooten en De Bie hebben ons door de ondiepten gevaren, een heel puzzelwerk met al die ondieptes en dennenbomen en wc-borstels in het water. Dat ging heel goed, want we hebben niet gevoeld dat we de grond hebben geraakt. Hoezee voor Siem, Van Kooten en De Bie.

De hele weg heeft Moos voor ons de uitkijk gehouden. Hij wilde ook wel eens zien hoe het zeilen gaat. Plien had een Simply Sailing das voor hem gemaakt, waar hij heel trots op is.

Nu liggen we in Rodvig. Bianca en Siem hebben al gezwommen. Met z’n allen zijn we daarna naar Stevns Klint gelopen. Nog 1 dagje en dan zijn we op onze eerste plaats van bestemming: Kopenhage.

Plien en Bianca

Rustig naar Karrebaeksminde

Vandaag hadden we een rustige vaardag. We hadden maar 30 mijl af te leggen om van Spodsbjerg naar Karrebaeksminde te komen. Dus na het ontbijt waarbij wij het laatste duitse bakstenenbrood op hadden gingen verlieten we de haven. Net buiten de haven konden we gelijk de zeilen weer hijsen wat het varen een stuk aangenamer maakt. Voor de 2^de keer deze reis gingen we het nieuwe speeltje van Philip gebruiken namelijk de halfwinder! Het hijsen ging nog niet helemaal soepel maar gelukkig waren we toch al snel onderweg. Het weer was echt geweldig voor iedereen die van zon, zee en zeilen houdt, dus wij zijn vandaag weer een stukje bruiner geworden. Met een mooi windje zijn we richting Karrebaeksminde gezeild en daar aan het einde van de middag aangekomen wat ons nog wat tijd verschafte om te gaan zwemmen in de Oostzee! Na veel zoeken hadden we eindelijk een plekje gevonden waar het niet wemelde van de kwallen en konden we er in. Van lange duur was het niet want het was toch wat kouder dan verwacht, maar toch hebben we allemaal weer een nieuwe mijlpaal bereikt door een duik te nemen in het water van de Oostzee. Karrebaeksminde is tevens een leuk plaatsje aan de Oostzee met een doorgang naar een fjord. De huizen hebben hier bijna alle kleuren van de regenboog, maar zien er wel erg leuk uit!

Groetjes nico

PS Nieuwe poging link: http://www.marinetraffic.com/ais/nl/default.aspx?zoom=10&mmsi=244650916&centerx=4.883769&centery=52.38737

Eindelijk in Deense wateren

Vandaag werden we wakker onder een strak blauwe lucht met een heerlijk zonnetje en een lekker windje! Dat betekent snel douchen (de douchekoppen waren king size stortbakken), afrekenen bij de havenmeester (gisteravond was het daarvoor te laat), eten (heerlijke verse maanzaad broodjes) en dan naar buiten om meteen bij de buurman weer naar binnen te gaan om te bunkeren… Op het Kielerkanaal mag je niet zeilen en dus hadden we aardig wat diesel verstookt. En uitvaren doe je het liefst met volle tanks. Daarna het Kieler fjord uit naar de Kieler bocht. Met een vaste koers stoven we met enkel de fok met soms 7,4 knopen richting Denemarken. Na zo’n 30 mijl kon de Duitse voor de Deense beleefdheidsvlag in de stuurboord stag verwisseld worden. En doe je dat met een vreugdedansje op het voordek? Natuurlijk niet, veel te gevaarlijk! Maar een extra life-lijn race geeft hetzelfde feestelijke gevoel; we komen dichterbij! Bovendien kun je de schipper verrassen die in zijn kooi ligt. Slaap management is een vak apart. Je weet nooit wat er nog van je gevraagd kan worden en goed herstellen van een doorgehaalde nacht een absolute noodzaak. Voor mij nog een leermoment. Nadat eindelijk het gedenkteken van de Duitse marine uitzicht was, kwam Langeland inzicht. Daar liggen we nu in de pittoreske haven van Spodsbjerg. Een dorpje met een supermarkt, benzinepomp, hotel en een camping. De hoofdstraat op en neer lopen kost zeker een kwartier… Morgen wacht ons een schitterende tocht tussen de Deense eilanden.

Van verschillende kanten horen we dat de AIS website niet altijd onze actuele positie weergeeft. Maar is nog een site waar deze wordt vermeld (https://netmail.hetnet.nl/exchweb/bin/redir.asp?URL=http://www.marinetraffic.com/ais/nl/default.aspx?zoom=10%26mmsi=244650916%26centerx=4.883769%26centery=52.38737 ) . Probeer die eens.

Tot ziens!

Sjoerd

Volle kracht richting Denemarken!

Gisteravond rond een uur of half zeven maakte onze bemanning zich weer op om te gaan vertrekken richting het Kielerkanaal. Voor ons zou het al 2^de nacht worden dat we aan het zeilen gingen. Gelukkig kan iedereen het ritme wel makkelijk vinden en dus na het vertrek gingen Marieke en Marisja onder zeil en Philip, Sjoerd en ik hadden de eerste wacht. Het uitvaren bij de haven van Norderney ging soepel en het weer was dit keer ook in ons voordeel. Een uurtje op de motor en we waren op volle zee! Tijd voor het echte avontuur. Als eerste werd de fok getuigd, wat al een enorme vreugde kreet gaf want we liepen al 5,5 knoop. Voor ons houd dat in dat we deze hele nacht zouden kunnen zeilen omdat we sneller gaan de minimaal benodigde 5 knopen. Hierna tuigden we het grootzeil op en je raadt het al we gingen nog harder! We gingen ruim 7 knopen. Wij waren natuurlijk superblij en voelden bijna niks meer van de continu aanhouden regen. Achter het roer staan met zulke wind is helemaal een belevenis, de wind en de golven zorgen ervoor dat je geen minuut rust hebt en tegelijker tijd word je eigen stabiliteit ook nog eens getest omdat de boot steeds schuin gaat. Wat een belevenis en dat dan in 7 uurtjes tijd want om 2 uur werden we afgelost door Marisja en Marieke.

Groetjes Nico

Zij 7 knopen varend, wij rollend in het bed. Om 2 uur kwam Sjoerd ons wekken. Tijd om ons aan te kleden, maar om dat te doen in een doen als de boot in een hoek van 50 graden ligt is best een grote uitdaging. Aan dek kregen we het avontuur waar we op gehoopt hadden. Doordat we in de vaargeul voeren we hebben een hoppezuiger gezien met ontzettend veel lampjes, een boot van de kustwacht, links en rechts zijn we tegelijkertijd ingehaald door grote schepen en zo tal van dingen. Helaas zat het zeilen er voor ons niet meer in. Om Marieke wakker te houden (dat was mijn voornaamste taak van die avond) heb ik haar onderworpen aan een vierde graads kruisverhoor over leuke dingen. Toen we rond 6 uur in Cuxhaven aankwamen was ik een beetje door mijn vragen heen en dan val je wel heel gemakkelijk in slaap. Gelukkig kwamen de hulp troepen ons versterken en nu varen we door het Kielerkanaal.

Groetjes, Marisja

Noordzee by night

‘s Nachts had de Overstag al liggen trekken aan haar landvasten; wilde zij net zoals wij losbreken uit het Lauwersmeer . verlangde zij net zoals wij naar het zoute water en de reunie met soortgenoten in Kopenhage? Wij waren in ieder geval blij weer onderweg te zijn. De brandstof tank werd weer gevuld en we gingen door de zeesluizen naar de buiten haven. Daar lagen we naast een oude houten strandreddingsboot en een oude havenreddingsboot. Toen het tij gunstig was voeren wij uit. Omdat we ’s avonds en ’ s nachts voeren waren er twee wachten; Philip de schipper en ik hadden de eerste wacht tot 02:00 uur en om daarna de beurt over te geven aan Marieke, Marisja en Nico. Eerst voeren we door de vaargeul tussen Schiermonnikoog en Ameland en de Engelsmansplaat. We namen echt hoge golven waardoor het schip flink naar beneden “ viel”. Alles wat kon rammelen en klapperen greep z’n kans…We genoten van een prachtige zonsondergang en een schitterende volle maan. Na de uiterton hadden we een vaste koers uitgezet die goed bezeild moest kunnen worden, ware het niet dat de verwachte wind uitbleef. Dat werd dus motoren. Helaas vond mijn lichaam dat na verloop van tijd minder plezierig. Misschien wekte dat de interesse van twee bruinvissen die Philip zag. Toen de tweede wacht opkwam kreeg ik van Marieke twee droge crackers; de eerste voor de vissen en de tweede voor de rust in m’n maag.
Het verslag van de tweede wacht wordt geschreven door Marisja.

Sjoerd.

Wat was ik blij toen ik eindelijk naar buiten mocht. Overdag slapen is geen probleem, maar slapen op zee… je wordt echt alle kanten opgeslingerd. Om vier uur werd ik wakker en ben ik naar buiten gesneld. Het was zo ontzettend gaaf. Toen het nog donker was kon je alle grote vrachtschepen in de vaargeul naast die van ons zien. Later kwam de zon op en in de verte kwam Norderneye als spook stad te voorschijn. Rond half 7 voeren we de haven in. Nico was inmiddels ook wakker en kwam in zijn zeilpak naar boven. Dat gezicht van het feit dat hij niet wakker was gemaakt is echt onbeschrijfelijk zo teleurgesteld. Daarna nog even een beschuitje en weer lekker naar bed. Morgen gaan we hetzelfde trucje doen en dan in een keer door het Kielerkanaal, zodat we een hele dag winnen.

Liefs, Marisja

Weerberichten

Zoals al eerder door Nico verteld draait het hier een beetje om weerberichten. Vanochtend werd ik om 5 uur wakker en hoorde heel veel wind om ons heen. Die wind was verwacht, maar zou weg gaan. Helaas is de wind nu (10.30) nog niet verdwenen en zijn er golven van 3,5 mtr op zee. De verwachtingen spreken over beter weer later vandaag. Voorlopig is het dus wachten in Lauwersoog. Zoutkamp is te veel reistijd, Ameland vanaf hier niet te doen, dus lezen we wat en gaan we zo maar eens een was doen.

Zodra wind en regen weg zijn gaan we toch maar klaarmaken voor vertrek. We hebben een doel: Kopenhagen. En we zijn Nederland nu echt wel zat. Ergens in de loop van deze dag/avond vertrekken we (hopen we nu), later dus meer.

Groet, Marieke

PS Wij volgen ook ons eigen blog, dus reacties zijn welkom!

Dagje Schiermonninkoog

Vanochtend hebben we met zijn allen naar het weerbericht van het KNMI en dat was alles behalve goed. Windkracht 8 bij de Duitse Bocht met een golfslag van 4 meter. Kortom we zouden nog een dagje verwaaid liggen. Dus zijn we snel opgestaan en hebben we de veerpont naar Schiermonnikoog. Daar hebben we een stel fietsen gehuurd en zijn we het hele eiland rond gefietst. Uiteraard hebben we de beide vuurtorens op het eiland bezocht en zijn we door de duinen gefietst naar het Baken. Op onze terugweg zijn we langs de haven gefietst. Het was op dat moment laag tij en het is wel zo bizar om daar dan langs te fietsen. Er liggen allemaal schepen droog op het wad en het lijken allemaal kleine vlakken met ministroompjes water er tussen door. Goed beschrijven kan ik

het niet echt. Hopelijk kunnen jullie het zien op de foto. Terug in Lauwersoog hebben we fish and chips gegeten in een van die restaurantje. Op de boot hebben Sjoerd en ik een les gehad hoe we konden berekenen hoe laat we vanaf Lauwersoog moesten vertrekken om naar Norderney te gaan. Het is echt heel gaaf om te berekenen, maar ook best ingewikkeld, want je moet met zo veel dingen rekening houden, zoals de openingstijden van de sluizen, het tij, de stroming, en ga zo maar door. Gelukkig zijn we er wel goed uit gekomen: morgen rond 11 uur is het meest optimale moment om te vertrekken. We zouden dan om 12 uur ’s nachts in  Norderney aankomen. Dus als jullie morgen niets van ons hebben gehoord, dan weet je hoe het komt. Maar als jullie onze blog volgen krijgen jullie natuurlijk een berichtje als wij wat op de site hebben geplaatst.

Liefs,

Marisja

Alle ogen op Windguru!

Vandaag was vanaf het moment dat we opstonden alles gericht op welke windkracht het nu echt zou worden. Al snel werd duidelijk dat het windkracht 6/7 met uitschieters naar 8 zou worden en wij voor de veiligheid in de haven van Lauwersoog zouden blijven liggen. Voor ons allen was dat dus de gelegenheid om een beetje uit te slapen. Voor de weersvoorspellingen raadplegen wij veel de internetsite windguru, deze hebben we vandaag dan ook nog vele malen geraadpleegd om te kijken hoe het weer voor de volgende dagen eruit zal zien, wat ons oplevert dat er de komende dagen nog veel wind staat.

Gelukkig moesten we nog de noodzakelijke boodschappen doen voor onderweg en hadden we alle tijd om aan onze skills te werken die betrekking hebben op de veiligheid. Wij hebben vandaag dan ook geweldig spel gedaan met onze life-lijnen! Per 2 personen deden we een wedstrijd wie als eerste de boot rond was zonder dat de life-lijn los zou raken van de boot! Dit was heel hilarische omdat je vooral moest oppassen voor een botsing met je tegenstander! Iedereen is trots want allemaal hebben we onze pr’s verbeterd.

Groetjes,

Nico

Fryslan Boppe

Vanochtend vroeg uit Harlingen vertrokken. Douche en toilet waren nog niet open. Natuurlijk eerst de beleefdheidsvlag van Friesland in het stuurboordwant gehangen. Toen binnendoor op weg naar Lauwersoog. Want we verwachten eerst weinig en daarna (heel) veel wind. Omniet te laat in Kopenhagen- daar waar de Armada zich formeert - aan te komen moeten we mijlen maken en danis het niet handig om meteen de reservedagen in te zetten… Het bleek een uitstekende beslissing! Met weinig wind op het van Harinxma kanaal richting Franeker en Leeuwarden heb voor de kenners een foto van de werf Nico proberen te maken. Heb mijn varensgezellen uitgelegd wat de Olde Gryze voor Friezen betekent evenals us Mem die we verderop tegenkwamen. Verder dan door de Dokkumer Ee langs Barthlehiem (bruggetje gezien Kees!) naar Birdaard waar we vlak bij een prachtige molen, voor de evn mooi kerkje kerk wachtten op de brug. Richting Dokkum zag ik aan bakboord de torenspits van Holwerd; de plek waar de wortels en de voorvaderen van de familie liggen. Dokkum was verrassend druk met watersporters. Tussen de weilanden door naar Dokkumer Nieuwe Zijlen. De oude zeesluis die ons nu naar het Lauwersmeer bracht. Ondertussen trok de wind flink aan. Via de marifoon hoorden we verschillende berichten van watersporters in de problemen vlak om ons heen. Even later stoof de KNRM langs ons heen, goed dat die mensen altijd weer belangeloos voor anderen uitrukken. We passeerden aan bakboord Oostmahoorn, ook zo’n bekende naam waar vroeger de reddingsboot lag voor de afsluiting van de Lauwerszee. We liggen nu in de jachthaven van Lauwersoog. Na een heerlijke maaltijd konden we douchen. Loom en rozig type ik nu het verslagje van vandaag. De wind giert door het want, de regen klettert tegen het dak, wij gaan zo de plannen voor morgen bespreken. Blijven we verwaaid binnen of wagen we het erop om achter de depressie aan te varen. Morgen zullen we het weten.

Tot ziens!

Sjoerd Heeringa

Zout water proeven

Vandaag varen we van Enkhuizen naar Harlingen. Rond een uur of 9 zijn we het IJsselmeer opgevaren. Helaas stond er weer te weinig wind om te kunnen zeilen. Tegen drieen gingen we via de sluis de Waddenzee op. Dat is meteen andere koek. Alleen al die zilte zeelucht is heerlijk om te ruiken. Daarnaast heb je in het binnenland geen last van stroming, maar dat is op de Waddenzee wel anders. Je moest er echt rekening mee houden bij het roer houden, want je voor je het weet lag je aan lager wal. We hebben ook 3 zeehonden gezien. Het is zo gaaf om die dieren in het echt te zien. In de haven van Harlingen werden we opgewacht door een aantal scouts. De haven is een anders dan de haven van Enkhuizen. Dit was meer een soort lange sloot waar we drie dik lagen in het centrum van het dorp. Rond het avondeten kwamen Marieke en Cato (onze scheepshond) aan boord. Daarna hebben we de route voor morgen besproken, omdat het morgen namelijk weer windstil zou worden en voor de daarop volgende twee dagen windkracht 9-10 werd voorspeld. Na wikken en wegen leek het toch het beste om binnendoor te varen naar Lauwersoog. Hierdoor liepen we een hele dag in en wordt de kans vergroot dat we op tijd in Kopenhagen zijn.

Marisja

Markermeer

Door de oranjesluizen kwamen we op het buiten-IJ aan de achterkant van het centraal station. Dat maakt eigenlijk nog steeds deel uit van de haven en dat betekent weer dat er ontzettend veel te zien is. Op het markermeer konden we echt gaan zeilen, hoewel de windsnelheid niet noemenswaardig was. Wat een groot aantal prachtschepen zie je daar. Veel maakten er deel uit van de bruine vloot, allemaal oude vissersschepen met twee masten. Dat soort schepen zie je niet op de kaag. Rond kwart over drie kwam er een extra weerbericht (elk uur wordt er een weerbericht voor het IJsselmeer afgegeven via de marifoon) dat zeer slecht weer voorspelden boven het ijsselmeer. Dat betekende het einde van ons zeilen en op volle toeren naar de haven. De haven in Enkhuizen was super. Allemaal losse boxen en een heel schoon toiletgebouw. Na ons vaste avondwandelingentje door de haven een schone douche, zat dag twee van ons avontuur er alweer op.

Marisja

our Skipper

Amsterdam by night

Voor iedereen die de boot niet kent zal ik eerst een korte beschrijving gegeven van de boot en de bemanning. We varen in een Bavaria 37. Philip is onze schipper, Marieke onze stuurvrouw, en Sjoerd, Nico, Daan en ik (Marisja) zijn de extra bemanningsleden voor de reis naar zweden. De boot zelf is 37 voet lang. Helemaal voorin is de hut van onze schipper, met daar aanvast een badkamer. Dan krijg je het middendeel met twee banken, een keukentje en de navigatiehoek. Achterin liggen weer twee hutten met daartussen de motor. Dan kan je natuurlijk naar buiten, waar het daadwerkelijke roer zit en een aantal zitplaatsen voor de crew.

Om half 1 zouden we met zijn allen verzamelen op de overstag. Sjoerd kwam aan met een enorme vracht levensmiddelen. Ik was even in de veronderstelling dat het allemaal zou passen, maar er was meer dan genoeg ruimte. We bleken zelfs een kelder te hebben. Even voor half 5 kwam ons uitzwaaicomité aan en zijn we vertrokken. Vandaag stond het stuk van de haven in Aalsmeer (de ligplaats van de boot) naar de haven net achter het centraal station in Amsterdam op de planning. Dat betekende alles op de motor en heel veel bruggen. We zijn langs schiphol en het Amsterdamse bos gevaren. Bij de A9 hebben we even moeten wachten tot dat de brug open ging. Maar we moesten pas echt lang wachten bij de brug bij de A10. We zouden om half 1 ’s nachts kregen we bericht dat we de brug open zou gaan, maar helaas was er een storing. Om kwart over 2 konden we er dan toch Amsterdam in. Je trekt dan met een heel konvooi (in ons geval 14 schepen) de stad door. Het is echt een mooi gezicht zo’n heel konvooi. Daarnaast is het natuurlijk leuk om een keer dé staande-mast-route te hebben gevaren. Het is ook heel bizar om Amsterdam is op zo’n hele andere manier te zien. Je ziet namelijk niet alleen alles vanuit een ander perspectief maar je ziet ook ‘bijzondere’ dingen, zoals iemand die onder een boom slaapt of een jongen die zijn zadel niet omhoog krijgt en vervolgens zijn fiets maar in het water gooit. Om half 5 waren we door de laatste brug en was het tijd om naar bed te gaan.

Marisja

nog even ...

De laatste dagen voor vertrek. Boodschappen worden gedaan, studies worden afgerond, de Overstag is al op orde op het verse water na en, scouts als wij zijn, draaien we ook nog een zomerkamp met onze eigen leden. Het klinkt misschien alsof we het druk hebben, maar met het scoutmotto “Be Prepared” in het achterhoofd lopen de voorbereidingen op rolletjes. Gewoon een kwestie van op tijd begonnen zijn.

Nu zitten we nog door heel Nederland, zaterdag 9 juli om 16.30 uur vertrekt de Overstag vanuit Aalsmeer. Dan begint het avontuur echt.

Zeilend naar Zweden voor de World Scout Jamboree

Komende zomer zullen veertien Europese zeilschepen richting Zweden varen om daar de World Scout Jamboree bij te wonen. Onder de deelnemers bevindt zich ook een Nederlands schip. Zeilschip ‘Overstag’ zal zich in Denemarken voegen bij de Noorse en Poolse schepen om gezamenlijk hun opwachting te maken tijdens de opening van de Wereld Jamboree op donderdag 28 juli in Rinkaby, vlakbij Kristianstad.

De Wereld Jamboree is het grootste Scoutingevenement ter wereld en wordt eens in de vier jaar georganiseerd. De 22ste editie van dit grootse spektakel wordt in Zweden gehouden waar een opkomst van meer dan 38.000 bezoekers uit 150 landen wordt verwacht. Voorafgaand aan dit evenement vindt Sea Scout Armada 2011 plaats.

Sea Scout Armada 2011

Sea Scout Armada 2011 bestaat uit een Noorse, Poolse, Zweedse en Nederlandse vloot die gezamenlijk richting Zweden zullen varen om de Wereld Jamboree bij te wonen. In Kopenhagen komt de Armada bijeen en wordt via de Zuid-Zweedse kust en het Deense eiland Bornholm gekoerst richting Ahus. De Noren varen met ruim 80 jaar oude Colin Archers, originele Noorse loods- en reddingsboten. De driemaster ‘Zawinsza Czarny’ is van Poolse komaf. Namens Nederland zal het zeilschip ‘Overstag’ deelnemen aan de Armada. Zaterdag 9 juli wordt vanuit de thuishaven Aalsmeer vertrokken om op 28 juli de haven Ahus, 15 km Z-ZO van Rinkaby, te bereiken. De bemanning bestaat uit zes ervaren zeilers, waarvan Philip Schoorl als schipper aan het hoofd staat, bijgestaan door navigator Marieke van der Valk.

De route

Naar verwachting zal het Nederlandse team 10 dagen over de tocht naar Zweden zeilen. Bij vertrek vanaf de Westeinder wordt koers gezet naar Helgoland om vervolgens via het Kielerkanaal Kopenhagen aan te doen. Bij het bevaren van de Baltische zee moet rekening gehouden worden met zwaar weer en korte, maar hoge golven. Windkracht vijf is gebruikelijk in de zomer, maar kan oplopen tot zo’n windkracht acht. Het Nederlandse zeewaardige schip Overstag is een Bavaria 37 CR en ruim 11 meter lang, 4 meter breed, 2 meter diep en 18 meter hoog.

‘Overstag’ volgen?

Dankzij een satellietverbinding is de reis van de Nederlandse afvaardiging van uur tot uur online te volgen. Dit kan via het scheeps-APRS systeem. Door de invoering van de MMSI-code 244650916 op de website http://aprs.fi is de reis van ‘Overstag’ online bij te houden. De rechtstreekse link van de Overstag-pagina is http://aprs.fi/static/?call=244650916

World Scout Jamboree

De Wereld Jamboree is het grootste Scouting evenement voor scouts in de leeftijd van veertien tot zeventien jaar. Elke vier jaar organiseert een ander land dit evenement waar scouts over heel de wereld naar toe komen. Deelnemers verblijven tijdens de Wereld Jamboree in tenten, koken op open vuur en beleven outdoor activiteiten. Het ontmoeten van scouts uit 150 landen maakt dit evenement voor 38.000 Scouts tot een onvergetelijke ervaring. Het Nederlandse contingent zal bestaan uit 900 jeugddeelnemers en 450 scouts die het Internationaal Service Team in Zweden zullen versterken.