Noordzee by night

‘s Nachts had de Overstag al liggen trekken aan haar landvasten; wilde zij net zoals wij losbreken uit het Lauwersmeer . verlangde zij net zoals wij naar het zoute water en de reunie met soortgenoten in Kopenhage? Wij waren in ieder geval blij weer onderweg te zijn. De brandstof tank werd weer gevuld en we gingen door de zeesluizen naar de buiten haven. Daar lagen we naast een oude houten strandreddingsboot en een oude havenreddingsboot. Toen het tij gunstig was voeren wij uit. Omdat we ’s avonds en ’ s nachts voeren waren er twee wachten; Philip de schipper en ik hadden de eerste wacht tot 02:00 uur en om daarna de beurt over te geven aan Marieke, Marisja en Nico. Eerst voeren we door de vaargeul tussen Schiermonnikoog en Ameland en de Engelsmansplaat. We namen echt hoge golven waardoor het schip flink naar beneden “ viel”. Alles wat kon rammelen en klapperen greep z’n kans…We genoten van een prachtige zonsondergang en een schitterende volle maan. Na de uiterton hadden we een vaste koers uitgezet die goed bezeild moest kunnen worden, ware het niet dat de verwachte wind uitbleef. Dat werd dus motoren. Helaas vond mijn lichaam dat na verloop van tijd minder plezierig. Misschien wekte dat de interesse van twee bruinvissen die Philip zag. Toen de tweede wacht opkwam kreeg ik van Marieke twee droge crackers; de eerste voor de vissen en de tweede voor de rust in m’n maag.
Het verslag van de tweede wacht wordt geschreven door Marisja.

Sjoerd.

Wat was ik blij toen ik eindelijk naar buiten mocht. Overdag slapen is geen probleem, maar slapen op zee… je wordt echt alle kanten opgeslingerd. Om vier uur werd ik wakker en ben ik naar buiten gesneld. Het was zo ontzettend gaaf. Toen het nog donker was kon je alle grote vrachtschepen in de vaargeul naast die van ons zien. Later kwam de zon op en in de verte kwam Norderneye als spook stad te voorschijn. Rond half 7 voeren we de haven in. Nico was inmiddels ook wakker en kwam in zijn zeilpak naar boven. Dat gezicht van het feit dat hij niet wakker was gemaakt is echt onbeschrijfelijk zo teleurgesteld. Daarna nog even een beschuitje en weer lekker naar bed. Morgen gaan we hetzelfde trucje doen en dan in een keer door het Kielerkanaal, zodat we een hele dag winnen.

Liefs, Marisja