Voor iedereen die de boot niet kent zal ik eerst een korte beschrijving gegeven van de boot en de bemanning. We varen in een Bavaria 37. Philip is onze schipper, Marieke onze stuurvrouw, en Sjoerd, Nico, Daan en ik (Marisja) zijn de extra bemanningsleden voor de reis naar zweden. De boot zelf is 37 voet lang. Helemaal voorin is de hut van onze schipper, met daar aanvast een badkamer. Dan krijg je het middendeel met twee banken, een keukentje en de navigatiehoek. Achterin liggen weer twee hutten met daartussen de motor. Dan kan je natuurlijk naar buiten, waar het daadwerkelijke roer zit en een aantal zitplaatsen voor de crew.
Om half 1 zouden we met zijn allen verzamelen op de overstag. Sjoerd kwam aan met een enorme vracht levensmiddelen. Ik was even in de veronderstelling dat het allemaal zou passen, maar er was meer dan genoeg ruimte. We bleken zelfs een kelder te hebben. Even voor half 5 kwam ons uitzwaaicomité aan en zijn we vertrokken. Vandaag stond het stuk van de haven in Aalsmeer (de ligplaats van de boot) naar de haven net achter het centraal station in Amsterdam op de planning. Dat betekende alles op de motor en heel veel bruggen. We zijn langs schiphol en het Amsterdamse bos gevaren. Bij de A9 hebben we even moeten wachten tot dat de brug open ging. Maar we moesten pas echt lang wachten bij de brug bij de A10. We zouden om half 1 ’s nachts kregen we bericht dat we de brug open zou gaan, maar helaas was er een storing. Om kwart over 2 konden we er dan toch Amsterdam in. Je trekt dan met een heel konvooi (in ons geval 14 schepen) de stad door. Het is echt een mooi gezicht zo’n heel konvooi. Daarnaast is het natuurlijk leuk om een keer dé staande-mast-route te hebben gevaren. Het is ook heel bizar om Amsterdam is op zo’n hele andere manier te zien. Je ziet namelijk niet alleen alles vanuit een ander perspectief maar je ziet ook ‘bijzondere’ dingen, zoals iemand die onder een boom slaapt of een jongen die zijn zadel niet omhoog krijgt en vervolgens zijn fiets maar in het water gooit. Om half 5 waren we door de laatste brug en was het tijd om naar bed te gaan.
Marisja
Geen opmerkingen:
Een reactie posten