P.S.

Afgelopen maandag zijn Philip en ik op radio Midvliet geweest om te vertellen over onze reis naar Zweden. Midvliet is de regionale zender (Leidschendam-Voorburg-Wassenaar-Stompwijk).

Het was een leuk gesprek aan het begin van het programma Midvliet Actueel. We zaten in de 1e 10 minuten. Je kan ons (16-08) nog ongeveer 2 weken beluisteren.

Marieke

Thuis

Het was ons niet gegund: pas om 01.40 startte we om van noord naar zuid door Amsterdam te gaan. In totaal een uurtje gedommeld. Rond half 4 waren we bij de Nieuwe Meer, om om 4.30 weer verder te moeten. Wat een heerlijk geluid toen we om 6.30 in de haven lagen en de motor uit kon. Snel vielen we allemaal in slaap, de slaap die we zo hard nodig hadden.

Nu weer thuis. Morgen nog met z’n zessen opruimen en dan zit dit avontuur er echt op.

Marisja, Marieke, Daan, Nico, Philip en Sjoerd

de laatste loodjes

Enkhuizen – Amsterdam, het laatste traject op onze reis. Met, zoals wel meer deze vakantie, te veel wind uit de verkeerde hoek. Dus motorzeilend en met genoeg regen het Markermeer over. Om nu te wachten tot de Staandemast route door Amsterdam van start gaat. Dat kan ergens tussen 23.00 en 02.00 uur zijn. Vanavond is de avond van het lange wachten.

Om de tijd te doden spelen we nog een spel Bonus, lezen een boek, maken een puzzel en lopen een klein rondje. Hopen dat we niet te laat starten, dan kunnen we nog wat slapen vannacht.

Marieke

Weer op zoet

Na een dag langer op Harlingen gelegen te hebben zijn we weer vertrokken naar het IJsselmeer.

Maar in de nacht heeft Elan (Moos ²) een mug zo achter na gezeten dat hij ons niet meer lastigvalt.

Weer vroeg op, we moesten over de Boontjes. Daar staat bij eb te weinig water om er over heen te varen. Bij Kornweerderzand door de sluis naar zoet. Op het IJsselmeer de zeilen weer gezet en koers gezet naar Enkhuizen . Na een half uurtje ben ik even op de bank gaan liggen om de hond gezelschap te houden. Plots gaat de motor aan en ik keek verbaast dat we ineens voor Enkhuizen voeren om  laat en uitgerust in de Buyshaven vast leggen.

Groeten Philip

Tijd vliegt, als je niets te doen hebt

Het rekenwerk van Daan en Sjoerd had ons gisteravond al geleerd dat we pas in de middag weg zouden moeten, dus konden we vanochtend wat langer van de rust genieten. Om na een ontbijt met vers waddenbrood een rondje stad te doen. Praktische zaken daarbij waren de watersportzaak, AH en de bakker voor Friese lekkernijen. Terug op de boot eerst koffie met door  mijn zus Janneke gebakken appeltaart gegeten en daarna naar het marifoonweerbericht geluisterd. Helaas werd de voorspelling niet beter, te veel wind uit de verkeerde hoek.

Daan en Sjoerd besloten al snel hun middag nuttig te besteden door in Leeuwarden naar Harry Potter deel 7.2 te gaan. Dus boemel heen, film kijken en boemel terug. Zo bedacht, zo gedaan. Ze vonden het een leuke film, Sjoerd leest nu even de laatste 50 pagina’s van het HP boek zodat hij kan nagaan of de film een beetje klopt.

Philip en ik zijn wat watersportwinkels langsgegaan. Heb nu voor elke bak zeeverkenners een eigen Man-Over-Boord-boei en mijn zeilpak is weer waterdicht (lang leve GoreTex wasmiddel). Zoals het hoort als we hier verwaaid liggen poffertjes gegeten.

Morgen varen we vroeg uit, zodat we voor de wind weer aantrekt het IJsselmeer bereiken.

Groet, Marieke

Een dagje op Terschelling!

Hoe graag wilden we naar Terschelling! We hebben de Overstag nog een dagje laten rusten en zijn met de MS Tiger naar Terschelling gegaan. Om de eerste boot te halen zijn we om 6:30 uur opgestaan. De MS Tiger is een catamaran ferry die, vanwege haar snelheid, bovenin 2 gele knipperlichten dient te voeren. Met een gemeten snelheid over de grond van ca. 30 knopen (54 km/h) waren we in 45 minuten aan de overkant. Op Terschelling aangekomen bestond het programma uit VVV-informatiepakket ophalen, koffie met appelgebak eten en een site-seeing trip over Terschelling (van Terschelling-West naar Oosterend en terug). In de tussentijd zijn we gestopt om naar de Cranberrywinkel te gaan om de door Philip zo lekker bevonden ‘Knientsje’ in te slaan. Ikzelf heb ook de lokale economie gestimuleerd en een aantal producten gekocht. Bij Oosterend hebben we geluncht en de duinen beklommen. Dit gaf een mooi beeld over Terschelling. Eenmaal weer terug bij Terschelling-West hebben we gelucht op het strand. Cato heeft hier een mooi avontuur beleefd door in een rechte lijn naar ons toe te lopen. Dit eindigde erin dat ze door Marieke in een grote plas werd gegooid om even te ‘spoelen’. Op de terugweg hebben we gegeten op de Ferry en van het slechte weer genoten. Het was een lange maar heerlijke dag! Morgen staat weer harde wind voorspeld. Misschien dat we in de middag richting het IJsselmeer vertrekken. Sjoerd en ik hebben zojuist berekend hoe laat we dan dienen te vertrekken. Hier komt nog heel wat bij kijken (waterstanden, stromingopeningstijden van sluizen, waterkaarten, afstanden, etc.) Dit combineren kom je uiteindelijk tot een plan.

Groetjes, Daan

ZONdag

Na een nacht voor de brug in Dronrijp gingen we op weg naar Harlingen. In eerste instantie deed de dag haar naam eer aan en scheen de zon volop. Maar dichterbij Harlingen werd er weer een beetje van Philips nieuwe pak afgeschreven: een forse stortbui schoonde het dek. Om daarna de zon weer haar dag te laten hebben.

In Harlingen liggen we nog steeds op zoet, vooral ook omdat deze haven goed beschermd ligt bij ZW/W wind. Van die wind schijnt de komende dagen genoeg te komen. Voordeel van deze haven is ook dat je dichtbij kan parkeren. Wat handig was omdat mijn ouders mijn neefje (hij is jonger, maar wel een kop groter) Sjoerd kwamen brengen. Deze Sjoerd is een echte zeilfanaat, die zelf in september het NK Splash zal varen. Met ons gaat hij komende week zijn eerste echte zeilervaring, namelijk op zout, opdoen.

Met mijn ouders en de hele crew uit eten geweest in Harlingen. “Nooitgedagt” is zeker aan te raden, lekker eten en leuke bediening. Net nog kopje koffie aan boord gedaan en nu niet te laat naar bed. Morgen naar Terschelling.

Groeten, Marieke

De voorspellingen zaten er weer eens flink naast

Om weer optimaal van het tij (en dus van de stroming) te kunnen profiteren, ging om 6 uur de wekker. Na een zeer smoothe start ging het voortvarend in westelijke richting. De wind stond oostenlijk, zoals voorspeld. In plaats van 2 knopen wind stond er een heerlijke windkracht 5. Eindelijk! Eenmaal in de buurt van Schiermonnikoog had ik dan eindelijk mijn 2-minutes-of-glory; zeilen met volle zeilen. Kort nadat Philip het grootzeil had gehesen om de sluiproute naar Lauwersoog te nemen, kregen we melding van de controlepost dat de betonning was weggehaald omdat de vaargeul te ondiep geworden was. Vette pech. Dit betekende 1,5 uur omvaren en een voor-de-windse koers en dus dat het grootzeil weer omlaag ging. Het sturen op zee met stroming viel nog niet mee. Zeker niet toen we de vaargeul indraaiden en de wind en stroming ons duidelijk wegzette. Een lesje zeesturen voor mij! Je kunt je voorstellen dat er regelmatig een mooie lading zout water in mijn gezicht sproeide. (Thee met zout smaakt best raar) Eenmaal in zoet water aangekomen ging de zonstand aan! Via de Dokkumer Ee, het Dokkumer Diep en het kanaal na Leeuwarden zijn we in Dronrijp terecht gekomen. Dat was ook weer een avontuurtje op zich. Toen Marieke en Daan binnen zaten te eten kreeg Philip, die buiten stond te wachten voor een brug, een 33 knopen windje met een bak regen over zich heen. Na het eten nam Marieke het over die zich verbeet aan een Fries in zwembroek en waarvan de vrouw aan het stuur zat (die alleen recht voor zicht uitkeek en wij dus niet konden passeren). Nu is het buiten weer aan het spoken. Hierdoor hebben we ons wandelingetje door het gehucht maar uitgesteld. Morgen op weg naar Harlingen!!

Groetjes, Daan

Een dagje rust

Na zeven dagen varen nemen we een dag rust ook om het mooie plaatsje Borkum te bezoeken en leuk stadje op het Duitse wad.

Met de trein heen en weer trekt een kleine diesellocomotief 8 wagons schuddend en wel naar het centrum. Daar winkelen het strand bekijken en natuurlijk een Dönner Kebab schotel als lunch. Daarna de vuurtoren beklommen 340 treden maar het uitzicht was formidabel mooi. Van daaruit zie je Nederland liggen en ook nog het eiland Juist. Weer bij de boot gekomen hebben we alle drie onze nieuwe vliegers (de kleinste is 10 bij 10 centiemeter want je moet het ook weer mee naar terug Nederland nemen ) uit geprobeerd wat natuurlijk ook weer de nodige hilariteit op leverde. Nu de boot weer zeevast maken, water verversen en de route voor morgen bekijken. De vooruitzichten zijn wind 2 knots uit oost dus geen wind. We hebben besloten om weer binnen door via Lauwersoog te gaan en verder zien we wel na deze mooie zonnige dag.

Groeten,

Philip

Gemengde gevoelens…

Vanochtend waren we op tijd op voor de tocht naar Borkum. Ondertussen was het al weer eb geworden en keek ik tegen een metershoge wand van zeewier, mosselen en ander onderwater gespuis. De trap lag wat verder van de boot door spekgladde lijnen. Ingewijdenen begrijpen het dus al; de wal was onbereikbaar voor dit uiterst soepele lichaam. En wat je met jerrycans diesel en de boordhond wel kunt doen, kun je met ondergetekende niet: optakelen…

Voor vertrek kregen we eerst nog even bezoekje van een andere havenmeester, die van de voorhaven en moest er alsnog afgerekend worden. Met een prettige wind (helaas tegen) voeren we op de motor met tegenstroom uit. In de loop van de ochtend brak de lucht open en konden we genieten van een heerlijk zonnetje. Langs Juist kwamen we op tijd voor de rede van Borkum.  Onze navigators kozen een iets snellere doorsteek, zodat we tijdig de wel zeer ruime, ex-marinehaven binnenvoeren. Nu liggen we op het uiterste puntje van het eerste Duitse Waddeneiland. Dit ligt zo dicht bij Groningen dat het bereik van de Nederlandse GSM profiders die van de Duitse overtreffen. Straks maken we met z’n allen nog een wandeling richting Hafenbahnhof van de Inselbahn; een smalspoorsbaan waarover zowel diesel- als stoomtreintjes rijden.

Morgenochtend moet ik helaas onverwachts afstappen. Eerst met de veerboot naar Eemshaven dan met de bus naar Roodeschool, daar met het boemeltje naar Groningen, waar de intercity richting randstad vertrekt…

Bij deze bedank ik de bemanning van de Overstag voor de fijne tijd aan boord en onze blogvolgers voor hun commentaar; ik zal jullie allemaal verschrikkelijk missen…

Tot ziens,
Sjoerd

Dag vol records!!!

05:00 uur: ‘Het is mijn dag’. Hoe komt meneer Meyer er in godsnaam bij? Ik snap ‘m niet helemaal want zo vroeg op staan is, zoals weer eens is gebleken, niet mijn ding. De reden dat we zo vroeg zijn opgestaan is om de stroming van de Elbe mee te hebben in plaats van tegen (zoals op de heenweg). En om een fijne zonsopgang boven het Kielerkanaal te zien. Elk nadeel heb zijn voordeel. Toen we om half zeven eindelijk de sluis bij Brunsbuttel in mochten, hadden we een sluis-invaren-voor-gevorderden-moment. Een sleper liet vrolijk zijn schroef aanstaan en de boten voor ons hadden bedacht om daar stil te gaan liggen. Geen snelheid=geen controle over je boot. Enfin, toen we eenmaal de Elbe opvoeren ging het lekker hard over de bodem: 11,6 knopen! Een nieuw record voor de Overstag. De boeien die we passeerden leken (door de stroming) op ons af te komen varen. Dit gaf een gaaf effect. Nadat we de Elbemonding uitwaren ging het grootzeil omhoog en werd er eindelijk weer eens gezeild! Hoera! Op open zee nam de oostenwind ook nog eens toe, naar windkracht 4/5. En we hadden een heerlijk zonnetje. Wat wil je nog meer? Tijdens de zeilreis naar Norderney hadden we nog een aantal bezienswaardigheden: 1 stuks onderzeeboot met mensen op het achterdek en een sleep er achter, 3+ stuks zeehonden, 1 bruinvis en een aantal eilanden aan onze bakboordszijde. De bruinvis hadden we proberen te lokken met behulp van onze trottoirband (lees: soort van Deens Roggebrood). Toen we eenmaal een strak westelijke koers moesten aanhouden, hebben we de zeilen gestreken en zijn we verder gegaan op de motor. Na 12,5 uur varen kwamen we aan bij een overvolle haven op Nordeney. We liggen nu dus eigenlijk een beetje illegaal (maar wel gratis). Hier hadden we helaas een dieptepunt: namelijk een verstopte wc. Deze kon alleen ontstopt worden door de vuilwatertank te openen. Je kunt zelf ook wel bedenken dat dit een hoop rotzooi heeft gegeven. Gelukkig hebben we een gratis pasje voor de douches weten te regelen. Morgen staan we weer vroeg op om op tijd aan te komen in Borkum.

Groet,

Daan

Dubbel afscheid

…O mist rolling in from the sea I desire… Met dat lied in mijn hoofd werd ik wakker op een hele mistige ochtend in de Kieler Yacht Club (waar in 1936 de Olympische Zeilwedstrijden werden gehouden). Na een lekker ontbijt was het tijd voor het eerste afscheid. Marisja en Nico stonden bepakt en gezakt klaar om naar de trein(en) naar Nederland te gaan. Natuurlijk hebben we ze allemaal uitgebreid uitgezwaaid bij de bushalte. [Nu ik dit berichtje schrijf, hebben we al gehoord dat ze met enige vertraging goed zijn aangekomen.] Daarna moest er gebunkerd worden en dat kon niet eerder dan in het eerder bezochte bunkerstation van Laboe… Daarna op naar de sluizen van het Kieler kanaal waar we afscheid namen van de Oostzee. Ondertussen had de zon het van de mist gewonnen en konden we van een heerlijke zonnige tocht genieten; aftellend van 96,5 naar 0,5 Km. De hangende pontbrug was nu uit z’n cocon bevrijd en konden we nu uitgebreid bewonderen en fotograferen. Tussen de gigantische schepen genoten we van het gebeuren op het water en aan land. Langs het hele kanaal liggen fietspaden en op regelmatige afstand staan campers bij de ponten. Net voor de sluizen sloegen we af naar de haven van Brunsbuttel. Waar Daan de boot keurig langszij een ander schip parkeerde. Morgen is het (heel) vroeg op en gaan we (weer) naar Norderney en een hereniging met de Noordzee…

Tot horens,

Sjoerd

AIS en blog

We zijn weer in Duitsland en dus werkt de AIS niet altijd. Ze zijn hier van mening dat ze het signaal niet zomaar door mogen geven. De komende dagen zijn we dus misschien niet zo goed te volgen, sorry. Het plan is morgen het Kielerkanaal door te gaan en dan richting de Duitse Wadden (Norderney en Borkum). Komend weekend hopen we Nederlandse wateren te bereiken.

Verder heeft iedereen vast gemerkt dat we niet elke dag iets publiceren. In Denemarken hadden we gewoon geen internetbereik. Dat komt meer voor. We schrijven dan wel en zodra het kan publiceren we het blog.

Jullie horen zo snel mogelijk van ons!

Marieke

Back in Kiel

Hoe zonnig het gisteren was, zo somber begon de dag vandaag. Het was niet echt slecht weer, maar het was vooral heel mistig. Maar uitgaande van het positieve; het was wel lekker droog. Net op weg en in de mist kregen we een noodoproep van een schip in de buurt. Directe actie natuurlijk, maar gelukkig was de kustwacht ons voor en konden we weer terug in ruststand. Vandaag was eigenlijk wel de dag van de radiocommunicatie op zee, want we werden even later ook nog opgeroepen door een groot zeeschip dat ons in wou halen. Helaas voor hem zag hij ons mooie schip aan voor een vrachtschip van ruim 90 meter. Maar toch hadden wij weer ons vermaak! Daarna kwam de zon, hiep hoi, en hebben we met de hele crew party&co gespeeld. Hopelijk hebben de andere schepen ons niet bespiet met hun verrekijkers, want het was af en toe heel hilarisch. De tocht bracht ons ook weer langs een haventje waar we op de heenweg hebben gelegen, namelijk Laboe. De tocht richting Kiel is sowieso spectaculair, er varen zo veel verschillende boten, grote zeeschepen en marine schepen, maar ook veel plezierjachtjes en kleine motorbootjes. Nu liggen we in de haven en gaan wij helaas ons tas in pakken. Morgenochtend verlaten wij helaas de rest van de crew om huiswaarts te gaan. Positief gezien kunnen we natuurlijk terugkijken op een fantastische reis waarin we veel beleefd hebben. We wensen de rest van de bemanning nog een geweldige reis.

Groetjes,

Marisja en Nico